School

Hallo allemaal,

Het is inmiddels alweer een tijdje geleden dat ik mijn laatste blog heb geplaatst.
Nu plaats ik vandaag weer een nieuwe blog.
En dan met het onderwerp SCHOOL.

Pas geleden heb ik op school kenbaar gemaakt bij één van de pedagogen dat ik last heb van DCD.
En dan ook met name tegen welke problemen ik aanloop.
Dit heb ik daar aangekaart omdat ik me in eerste instantie erg onbegrepen voelde.
Dat kwam met name omdat ik het idee had dat mijn mentor niet wou luisteren.
Of althans het probleem niet serieus wou nemen.
Want in mijn ogen kon  ik maar met 1 persoon praten en dat was een oud sportdocent van mij.

Het gesprek met de pedagoog zag ik wel erg tegen op.
Dit omdat ik niet wist wat ik kon verwachten.
Maar ook om het feit dat ik mijn mentor niet het gevoel wou geven dat ik hem buitenspel zou zetten.

Achteraf viel het gesprek erg mee.
De pedagoog luisterde erg goed  en herkende mijn problemen waar ik tegen aan liep.
Dat kwam ook omdat ze de basis problemen van DCD ook kent.
Daarom hoefde ik het ook niet tot in de basis uit te leggen.

Uiteindelijk hebben we samen een plan op poten gezet.
Dit om mijn docenten goed in te lichten.
Om zo te hopen dat er wat meer begrip kwam.
Maar ook dat ze mij  konden helpen.

Nu deze mail gestuurd is word ik al gelijk anders benaderd door docenten op school.
Wat voor mijn gevoel een zeer positief effect heeft.
Vooral omdat mijn eigenwaarde daarvan ook op niveau blijft.

Daar heb ik overigens ook iets voor gekregen van de mesoloog.
Genaamd  chiazaad.
Om er zo voor te zorgen dat mijn reactie om hoog gaat.

Voor vragen reageer gerust.

Stage

Stage:

Voor de gene die dit leest, vandaag een stukje over het stage lopen.

Op moment ben ik een laatste jaars MBO student.
Hier volg ik een commerciële niveau 4 opleiding.
Waarvoor ik dan ook stage moet lopen.

Gezien het feit dat DCD bij mensen in mijn omgeving vrij onbekend is, zag ik daar dan ook behoorlijk tegen op.
De eerste dag was dus voor mij dan ook niet echt geweldig.
Echter had ik het er thuis goed over gesproken.
Thuis heeft men mij tips gegeven over hoe ik het dan ook het beste kan aanpakken.

Dus heb ik om problemen te voor komen gelijk open kaart gespeeld.
Toen heb ik heel kort uitgelegd wat het inhield.
Alleen omdat ik dat niet goed kan heb ik men verteld dat ze beter iemand konden bellen.
En dan wel namelijk mijn begeleider.
Dat leek hun ook een erg goed idee.
En op deze manier had mijn stage al vrij snel begrip voor de situatie.

Wel is waar had ik de eerste paar week iets meer tijd nodig om alles te leren.
En koste het ook meer moeite om rustig te blijven.
Maar inmiddels mag ik denk ik wel zeggen dat ik bewezen heb dat zelfs iemand die een achterstand heeft prima de targets van een bedrijf kan halen zo lang ze je maar in de eerste tijd goed ondersteunen.

Deze tip zou ik aan iedereen dan ook graag willen mee geven.
Bespreek voortijd met mensen die je vertrouwd hoe je zo'n situatie moet aanpakken.
En speel gelijk open kaart  met de mensen die dicht bij je staan.
Het zij op school je docenten, of op je werk bij je collega's.
Alleen op deze manier kan je begrip creëren.

Mocht je hier op of aanmerkingen voor hebben, of je wilt iets speciaals weten.
Reageer dan gerust op een bericht en ik probeer er met mijn volgende blog op te reageren.

Wie ben ik

Over mij zelf:

Hallo,

Ik ben Doniek en ben 20 jaar.
Bij mij is pas op zeer late leeftijd de diagnose DCD gesteld.
Door het knokken heb ik de meeste dingen mij in middels al wel eigen gemaakt.
Alleen heeft dit wel veel meer tijd gekost.
Alle standaard mijlpalen duren bij "lotgenoten"of terwijl mensen  met DCD een heel stuk langer.

Dat het langer duurt hoeft opzich niet erg te zijn.
Zolang mensen in jou omgeving het maar begrijpen.
Echter was dit mij niet het geval.
Waar door ik ook tegen grote tegenslagen heb moeten opboxen.
Dit heeft mij gebracht tot waar ik nu ben.

Gezien het feit dat men DCD aan de buitenkant vaak niet ziet, cq herkent word op zo'n iemand vaak ook niet op de juiste manier gereageerd.
Terwijl als het bekend is mensen er graag aan bij willen dragen om je naar je eind doel te brengen.
Alleen het gene waar wij als DCDers dan vaak weer tegen aanlopen is dat we vaak vinden dat we het zelf moeten kunnen.
En dan is het best lastig om die hulp te accepteren laat staan vragen.

Op deze manier wil ik mijn ervaringen met jullie delen.
Om er voor te zorgen dat jullie bepaalde situaties misschien makkelijker kunnen oppakken.
En er gewoon ook herkenning in vind.
Zodat de gene die in dezelfde situatie zit weet dat die niet de enige is.

Mocht jij je zelf ook in mijn verhaal herkennen of ben je benieuwd naar hoe ik de draai aan mijn leven geef, stuur dan een reactie ik probeer hier dan ook zo snel mogelijk op te reageren en op in te spelen.

Mijn blog over DCD bij volwassenen

Hallo lezers,

Op deze manier wil ik jullie informatie geven over DCD.
En dan met name waar je als jong volwassene of volwassene tegen aan kan lopen.
Dit wil ik met jullie delen om het probleem wat meer bespreekbaar te maken.
En hopelijk kunnen jullie hier wat mee het zij om begrip te krijgen of om zelf er tips en tricks uit te halen hoe je ondanks deze "rare handicap"toch fluitend door het leven kan gaan.